Małpy.

Gdy byliśmy jeszcze w Subukia po raz ostatni (bo teraz wróciliśmy właśnie z Nairobi i coś mi się zepsuło w komputerze, przez co nie mogłam dodawać załączników i wciąż nie mogę, ale korzystam z drugiego komputera), zdarzyło się pewnego poranka tak, że Bartek pozwolił mi wyjść na spacer ze swym największym kochaniem – zupełnie sam na sam. Nie wiem czy kochanie było z tego powodu zadowolone, ale ja byłam bardzo.

Ruszyliśmy jak jeden mąż na ptactwa poszukiwanie. Ptactwa nie było. Dziwna rzecz, bo wszak o poranku być powinno.

Były za to małpy – i to nie te co zwykle – tylko inne niż zwykle, czyli niespotykane, a przeze mnie spotkane dotąd raz i to w ilości sztuk: 1.

W Nairobi miałam zrobić zdjęcie marabuta, ale prawda jest taka, że nie chciało mi się tachać aparatu po mieście, kiedy akurat byliśmy w pobliżu ich (marabutów) i miasta. Bartkowi nie chciało się tudzież. W ten sposób doszło do tego, że nie przywiozłam z Nairobi żadnego zdjęcia. Może następnym razem.

Aha. Mam pełną świadomość tego, że małpa to nie ptak.

gapi się...

omnomnomnom.

?

o,liść.

omnomnomnom liść.

wciąż się gapi...

taki afrykanejski krajobraz.