Kazuar

Ptak ten zamieszkuje Australię i Nową Gwineę. Ponieważ Australię zamieszkują w sumie same dziwne rzeczy, takie jak moja ulubiona papużka żółtobrzucha (nocna papuga, do jasnej) czy dziobak, to oczywiste jest i jasne jak słońce, że tekst pełen będzie zwrotów akcji i wybuchów.

Kazuary to takie kuropodobne dinozaury z głową indyka. Dosłownie. Są dość wysokie. Samice mogą osiągnąć nawet dwa metry wzrostu, samce natomiast nie, bo to jeden z tych gatunków, u których chłopcy w sumie mają niewiele do powiedzenia i zrobienia. Kazuary mają małe skrzydła, w związku z czym nie potrafią latać, ale jak to zwykle bywa w przypadku ptaków ze szczątkowymi skrzydłami - biegają dobrze jak kenijscy biegacze. Dodatkowo kazuary zostały też pobłogosławione umiejętnością pływania.

Gatunek po raz pierwszy opisał niejaki Mathurin Jacques Brisson, który był Francuzem i oczywiście przyrodnikiem. Wcześniej na ten temat zaczął pisać znany nam już Karol Linneusz (ten od Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis, dokładnie ten sam), ale porzucił temat, bo pewnie był zbyt zajęty korespondowaniem ze swoimi wiecznie śmieszkującymi ziomkami przyrodnikami. Albo uznał, że jest już za fajny, żeby zajmować się takimi pierdołami. Tak czy siak, kazuar w całości należy do Brissona.

Pomimo wzrostu, ptaki te są bardzo nieśmiałe i wrażliwe. Żyją sobie w gęstym buszu, z dala od zgiełku cywilizacji, gdzie przechadzają się pod drzewami i czekają, aż jakiś owoc spadnie na ziemię, po czym pożerają go w całości. Lubią mieszkać blisko zbiornika wody, no bo czemu nie. Jak już są drzewa i owoce, to woda też może się przydać. Samce zwykle wybierają sobie jakieś terytorium, którego zaciekle bronią, no bo tak to już zwykle z samcami jest. Samice natomiast krążą sobie od terytorium do terytorium i robią co chcą. Czyli w sumie też przechadzają się po lesie i czekają, aż owoce spadną im do stóp. Szponów.

Czasem kazuary dobierają się w pary, bo jednak gatunek jakoś musi przetrwać. Fajną sprawą jest to, że jako jedne z nielicznych ptaków, mają one genitalia kropka w kropkę takie jak ssaki. Przed chwilą wpisałam w google hasło "kazuar genitalia", więc wiem. Kiedy wstawałam dziś rano z łóżka, nie spodziewałam się jeszcze, że po południu będę przeglądać w internecie informacje na temat genitaliów kazuarów, a tu proszę. Zaczynam rozumieć, dlaczego z Linneusza był taki zabawowy gość.

Ale ale. Rozmnażanie u kazuarów wygląda jeszcze fajniej niż ich genitalia, bo samica po złożeniu jaj całkowicie porzuca swoją nową rodzinę i spokojnie odchodzi w siną dal, żeby konsumować spadające owoce. Samiec natomiast pozostaje w gnieździe, gdzie musi wysiadywać jaja, bronić terytorium, potem zajmować się rozwrzeszczanymi dzieciaczkami, karmić je i przewijać, uczyć życia, nie zapomnieć w przelocie zjeść kanapki, żeby nie umrzeć od nadmiaru pracy, zrobić pranie, ugotować obiad i tak dalej.

Jak już wspomniałam wcześniej, kazuary są nieśmiałe i wrażliwe. Bardzo delikatne w środku. Łatwo je zranić, kiedy powie im się na imprezie coś niemiłego na przykład. Nie lubią też za bardzo, jak człowiek wbija sobie bez pytania na ich terytorium i robi tam rzeczy. Mądra mateczka natura, patronka wszystkich przyrodników, wiedziała jednak co robi i dała kazuarowi niewiarygodnie silne nogi wyposażone w dokładnie trzy palce. Środkowy palec jest natomiast uzbrojony w bardzo długi i ostry pazur, którym kazuary mogą skutecznie się bronić. To taki fak od przyrody dla reszty świata.

Przykładowy scenariusz ataku kazuara może wyglądać tak: człowiek wchodzi na teren kazuara i krzyczy do niego jakieś obraźliwe rzeczy - kazuar czuje się urażony, więc biegnie w kierunku człowieka - kiedy znajduje się już bardzo blisko człowieka, wyskakuje sobie trochę w powietrze i kopie głupiego homo sapiens w brzuch, wbijając mu pazur głęboko w rzeczy, które homo sapiens miewa w brzuchu - człowiek upada, jego wnętrzności też, dosłownie rozlewają się po czerwonej australijskiej ziemi - kazuar jest spokojny i idzie czekać aż na tą samą ziemię (jak ktoś mi tu napisze, że powinnam napisać "TĘ ZIEMIĘ" to nie ręczę za siebie) spadną jakieś owoce, bo niestety nie żywi się padliną.

Kazuary są pod ochroną i są zagrożone wyginięciem, więc nie wolno ich denerwować i nie wolno ich zjadać. Wolno omijać je z daleka i pozwolić im robić swoje. We wrocławskim zoo chyba jest jakiś kazuar, tam wolno popatrzeć.

Kazuar, Casuarius casuarius. Zdjęcie dał mi flickr.